بهترین زمان برای انجام این سونوگرافی ، بین هفتههای هجدهم الی بیستم بارداری میباشد .
طی این سونوگرافی ، ناهنجاریهای عمده و اساسی ( ماژور ) از قبیل ناهنجاریهای صورت ، مغزی ، نخاعی ، کلیوی و … مورد ارزیابی قرار میگیرند . البته برخی از ناهنجاریهای کوچک ( از قبیل ناهنجاریهای انگشتان و … ) ممکن است بدلایل مختلف ( همچون وضعیت نامناسب قرارگیری جنین ، جثه بزرگ مادر باردار ، کاهش مایع دور جنین و … ) قابل آشکارسازی نباشد . ضمناً برخی از ناهنجاریهای جنینی ( شامل ناهنجاریهای احتباسی ، جمعشدگیهای عضلانی ، عدم تکامل اسکلتی و … ) بدلیل ماهیت تدریجی آنها ، در زمانهای آتی بارداری قابل تشخیص باشند لذا بنابر تشخیص و شک پزشک معالج بیمار ، این سونوگرافی در ماههای بعدی تکرار گردد . پرواضح است اختلالاتی که در ظاهر آناتومیک جنین تغییری ایجاد ننموده باشند ( مثل اختلالات متابولیک ) ، بوسیله هیچ روش سونوگرافیکی قابل آشکارسازی نبوده و میبایستی بروش cell free fetal DNA ویا آزمونهای پس از تولد مورد ارزیابی قرار گیرند . لازم بذکر است که بررسی دقیق قلب جنین بایستی پس از هفته بیستم بارداری و با کمک اکوکاردیوگرافی قلب جنین صورت پذیرد و بررسی اخیر ( یعنی اکوی قلب جنین ) در موارد high risk از نظر احتمال وقوع ناهنجاریهای قلبی ضروری خواهد بود .